در سالروز 24 امین تولد رادیو فرهنگ علیرضا حبیبی مدیر این شبکه فرهنگی در یادداشتی با قدردانی از پیشکسوتان به اهداف، وظایف و عملکرد آن اشاره کرد.
۲۴ سال پیش در چنین روزی رادیو فرهنگ از دل« رادیو دو » متولدشد ، شبکهای که از همان روز اول، با شعار جهان زیر آیین و فرهنگ ماست رسالت خود را مشخص کرده بود.
این شبکه، کار خودش را با نیروهای قدیمی و با سابقۀ معاونت صدا و جوانان خلاق با ایده های نو آغاز کرد و محفلی فراهم آمد تا اهالی فرهنگ و ادب در کنار یکدیگر جمعی رسانه ای داشته باشند.
رادیو فرهنگ از همان ابتدا تلاش کرد تا به موضوعات فرهنگی، ادبی، هنری، بویژه مباحث فکری معاصر پرداخته و در کنار بهرهگیری در خور از پخش موسیقی، پاسخگوی نیازهای فرهنگی جامعه معاصر باشد.
محمدرضا ترکی، هادی سعیدی کیاسری، کامران کاظمزاده، محسن شریفزاده و محمدصادق رحمانیان مدیرانی بودند که دراین سالها هدایت برنامه سازی در این شبکه را برعهده داشتند.
بزرگان و نام آشنایان عرصه هنر و فرهنگ چون ، پرویز یاحقی، محمد رضا لطفی، بهروز رضوی ، دکتر غلامعلی حداد عادل ،کیوان ساکت،حسین خواجه امیریداریوش مودبیان،موسی بیدج، جهانگیر الماسی و … در این شبکه رادیویی حضور یافتند تا لحظات خوش فرهنگی همراه با آگاهی برای شنوندگان رقم زنند
درس مثنوی توسط دکتر حداد عادل از سال ۱۳۹۰ در شبکه فرهنگ پخش می شود، نیستان برنامه شاخص این شبکه ۲۰ سال است از اهالی موسیقی می گوید . برنامه پر مخاطب و شنیدنی هفت کوچه با موضوع فرهنگ مردم ایران با همراهی فرهنگ یاران فرهیخته و هنرمندان سرشناس ازجمله عباس محبی، منوچهر آذری ،ایزدکاویانی صدای انجمن اقوام ایرانی ااست. هفت اقلیم آنچه مربوط به کتاب و کتابخوانی است ورق می زند و سالهاست اهالی ادب و موسیقی شبانگاهان محفلی به نام « چهارباغ» در این شبکه رادیویی دارند و بزرگان هنر ادب و موسیقی با کاروانی از شعر و موسیقی همراه شدند، موج ۱۰۶ صبح ها به وقت فرهنگ زنگ خورده است ،مجله ادبی ققنوس بربال امواج شعر و ادبیات ایران و جهان را نغمه سرایی می کند، سرزمین من در حوالی تاریخ و تمدن ایران برگهای تاریخ را ورق می زند.
رادیو فرهنگ تنها شبکه ای است که مذاکرات مجلس شورای اسلامی را به صورت زنده پخش می کند و در برنامه های خود به دنبال پاسداشت زبان و ادبیات فارسی، حفظ و احیا فرهنگ و ادب و موسیقی اصیل ایرانی و همگرایی و هم افزایی ارتباط با فارسی زبانان در سراسر جهان و آشنایی مخاطبان با مشترکات فرهنگی است.
چو هنگام فرهنگ باشد تو را
به دانایی آهنگ باشد تو را
جهان زیر آیین و فرهنگ ماست
سپهر روان جوشن جنگ ماست.