وداع با مردی که صدایش گرمابخش بود

علی مرادخانی شور زندگی داشت او همه صورتش لبخند بود، صدایش گرمابخش بود.

سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) علی جنتی (وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی)

مجتبی حسینی (معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)،

حجت‌الله ایوبی (دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران)،  احمد مسجدجامعی

، محمدمهدی حیدریان، محمود دعایی (مدیرمسئول روزنامه اطلاعات)،

احمد مسجدجامعی، عباس آخوندی،

محمد مهدی حیدریان، ابوذر ابراهیمی ترکمان،

سید حسین شاهمرادی، داود گنجه‌ای،

محمد سریر،حمید شاه‌آبادی (معاون صدا)،

مرتضی کاظمی، محمدرضا نوروزپور،

مهدی شفیعی، امین عارف‌نیا،

مهدی افضلی،حمیدرضا نوربخش،

سیدعباس عظیمی و … از جمله حاضران در این مراسم هستند.

 وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: او مشاور بی‌مزد و منتی برای هنرمندان بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ابتدای این برنامه ضمن قدردانی از مقام فرهنگی هنری مرحوم مرادخانی گفت: غم سنگین و تلخ سردی است و غربت عزیزمان علی مرادخانی بسیار سنگین است.

او با بیش از 4 دهه فعالیت در عرصه فرهنگ و هنر ایران چهره فراموش شدنی در فرهنگ ایران خواهد بود.

علی مرادخانی از چند جنبه خاص و متمایز است.

نکته اول در زیست فردی اوست که من در اینجا به چند نکته بسنده می‌کنم.

علی مرادخانی شور زندگی داشت او همه صورتش لبخند بود، صدایش گرمابخش بود.

در همین بیماری هرگز نشانی از بیماری نداشت و صدایش سرشار از زندگی بود.

علی ما یک زندگی جاری بود.

ویژگی دیگر او ترکیب تدین و هنر بود که برگرفته از یک خانواده اهل زهد با تمام وجود شورمندی و شیفتگی هنر را داشت.
وی با اشاره به اینکه درباره ویژگی‌های علی مرادخانی ساعت‌ها می‌توان صحبت کرد، توضیح داد: «نکته دیگری که می‌توان درباره مرحوم علی مرادخانی به آن اشاره کرد، وجود پاره‌ای از اخلاق و رفتار توصیه شده از سوی بزرگان و انبیا به ما در وجود علی مرادخانی بود که خیلی واضح و روشن آن را می‌دیدیم.

تواضع، ادب، حسن خلق، صمیمیت، بی تعارف و بی تکلفی از جمله ویژگی‌های رفتاری بود که می‌توانستیم در وجود علی مرادخانی ببینیم.

اینها نکاتی نبود که بخواهیم در مدت طولانی هم زیستی با او متوجهش شویم، او در کوتاه مدت و با مجالست‌های مختصر هم این ویژگی‌های اخلاقی و انسانی را به ما نشان می‌داد.

اینها گوشه‌ای از محور خصوصیات رفتاری بود که علیِ ما زیست مسلمانی و انسانی داشت.

این زیست انسانی و مسلمانی هم چیز کمی نبوده و در روزگار ما موضوع بسیار غریب، غریب و غریبی است.»
صالحی افزود: «نکته سومی که درباره علی مرادخانی می‌توان به آن اشاره داشت، داشتن اخلاق حرفه‌ای است.

به هر حال انسان در هر شغلی که گام می‌گذارد، آن شغل و حرفه اخلاق حرفه‌ای خاص خود را دارد.

اخلاق حرفه‌ای مدیر فرهنگی و هنری هم اخلاق خاصی باید باشد و علیِ ما این اخلاق را در حوزه‌های مختلف داشت و نشان می‌داد.

سعه صدر فراوان، تعامل او با مجموعه‌های مختلف که این روزها در فقدان و سوگ او متألم هستند را هم می‌توان در میدان اخلاقی و رفتاری او دید. علی مرادخانی در فراز و نشیب زندگی شخصی و حرفه‌ای هنرمندان حامی و همراهشان بود و تک تک هنرمندان خاطرات زیادی از این حوزه دارند که چگونه علی مرادخانی در تنگناها به سراغ آنها رفته بود.»
به گفته‌ی این مقام مسوؤل، او مشاور امین، صدیق و بی مزد منتی برای اصحاب فرهنگ و هنر بود که داشته‌ها و دانسته‌های خودش را به راحتی در کف اخلاص می‌گذاشت و تقدیم می‌کرد.

او دربرگیرنده نکات و اخلاق متفاوتی در اخلاق حرفه‌ای خود داشت که در حوزه فرهنگ و هنر تلاش می‌کرد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش پایانی صحبت‌های خود ضمن گرامی‌داشت یاد و خاطره مدیران درگذشته وزارت ارشاد طی سال‌های گذشته بیان کرد: «دستاوردهای و رهاوردهای مدیریتی علی مرادخانی از ویژگی‌های بارز او بود.

او از نسل مدیرانی بود که از نسل روحانیت و با دغدغه‌های انقلاب اسلامی که در این زمینه داشت، به میدان آمد. او چهار دهه از عمر خودش را در این میدان گذراند. علی مرادخانی در طول سه دهه مدیریتش در جای‌جای فرهنگ و هنر ایران به طور خاص در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش مدیریتی ویژه‌ای داشت.

وی سهم زیادی در معرفی فرهنگ و هنر ایران به منطقه و دنیا داشت. او دغدغه مند این بود که نسیم و عطر فرهنگ و هنر به عنوان نقطه کانونی ایران توسط هنرمندان به جهان برسد. او یک دغدغه مند واقعی حوزه فرهنگ و هنر بود که در این 30 سال زحمات مستقیم و غیر مستقیمی زیادی کشید.

میدان دومی که علی مرادخانی در آن حضور داشت، حوزه موسیقی بود که با تعلق خاطرش به این حوزه، هم در میراث بانی موسیقی ایرانی و هم در خلق و تولید آثار تازه و اثر گذار به عنوان یک پناهگاه در جمع پریشان اهل موسیقی نقش بسیاری داشت.

او در حافظه تاریخی همکاران بنده در وزارت ارشاد و اصحاب فرهنگ و هنر باقی می‌ماند. او گرچه به ظاهر در میان ما نیست اما چون روح بزرگش و چون کارهای بزرگش باقی و جاودان باقی خواهد ماند.»
حجت‌الاسلام دعایی: او راه خوب خدا را رفت
حجت الاسلام سیدمحمود دعایی، مدیر مسئول روزنامه «اطلاعات» در سخنانی اظهار کرد: «تا اندازه‌ای که درک و فهمم اجازه می‌دهد خدمت آقای مرادخانی، این مرد نازنین، یک عشق و علاقه ویژه‌ای داشتم. او برای من سمبلی از پاکی، صفا و بی‌ریایی بود.»
دعایی که با تاثر و بغض سخن می‌گفت، در ادامه به بیان خاطراتی از زنده‌یاد مرادخانی پرداخت و خطاب به آن مرحوم یادآور شد: «تو راه خدا را خوب رفتی و خداوند نیز قلب‌ها و دل‌های نازنینی را به تو متوجه کرد.

همه دوستت دارند و امروز شخصیت‌های بسیار ارجمندی برای تو دور هم جمع شده‌اند. امیدوارم کسانی که او را درک کرده و از محضرش بهره برده بودند، همان چهره فروتن و بی‌ادعا درحالی که پر از درک و معنا بود را تکرار کنند.»
احمد مسجد جامعی: مرادخانی یک مدیر مدنی بود
در ادامه احمد مسجدجامعی ـ عضو شورای شهر تهران و وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ نیز در سخنانی خاطرنشان کرد: «باعث تاسف است که ما این شخصیت گرانقدر را در این روزها از دست دادیم.

شاید باید از حوزه بهداشت و درمان بیشتر انتظار تلاش و کار برای واکسیناسیون را داشته باشیم. در این شرایط آقای مرادخانی، آقای محتشمی پور و آقای شریعت‌مدار، یکی دیگر از علمای تهران را به خاطر کرونا از دست دادیم.

امیدوارم این مقدمات فراهم شده سرعت پیدا کند.

اتفاقاً یکی از موضوعاتی که علی حتی در روزهای آخر پیگیری می‌کرد، واکسن هنرمندان بود و شخصا پیگیری می‌کرد.

او در هر شرایطی چه زمانی که پُست داشت و چه نداشت، ارتباطش با هنرمندان قطع نمی‌شد و این به خاطر همان پیوندی بود که از یک سو نسبت به فرهنگ و هنر داشت و از یک سو در یک ساختار اداری کار می‌کرد.»
مسجدجامعی با بیان اینکه «آقای مرادخانی یک مدیر مدنی و خودش به تنهایی یک مدیرکل بود»، اظهار کرد:«مرادخانی شجاعت اقدام در شرایط دشوار را داشت و هزینه این اقدام را نیز می‌داد.

اجرای سمفونی خسوف به عنوان اولین سمفونی آیینی در کشور که بیش از پنج شب هم نتوانست ادامه پیدا کند، واقعا نیاز به شجاعت داشت.»